Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

servus C

  • 1 servus

    servus (altlat. servos), ī, m. u. serva, ae, f. (servo; eigentl. der Hüter, Wächter des Viehes), der Sklave, die Sklavin (Ggstz. liber, der Freie), a) m., Cic. u.a.: servi publici, Staatssklaven, Cic.: servi fratres, Apul. met. 10, 13: feci ex servo ut esses libertus mihi, Ter. – übtr., servi cupiditatum, Cic.: legum, Cic.: servus potestatis vestrae, Cic.: servi ventris vos estis, Iul. Val. 3, 16 ed. Paris. – b) f., Plaut., Liv. u.a.: facta e serva libera est, Plaut. – Dav. adi. servus, a, um, sklavisch, übtr., dienstbar, unterworfen, a) im allg.: aqua, von Sklaven getrunken, Ov.: manus, Ov.: civitas, Liv.: capita, Liv.: imitatorum servum pecus, Hor.: omnia non serva (alles Nichtdienstbare) hostilia ducere, Sall. fr. – b) als jurist. t. t., v. Häusern u. liegenden Gründen, mit einer Servitut beschwert, praedia serva, Cic.: aedes, fundus, ICt.

    lateinisch-deutsches > servus

  • 2 servus

    servus (altlat. servos), ī, m. u. serva, ae, f. (servo; eigentl. der Hüter, Wächter des Viehes), der Sklave, die Sklavin (Ggstz. liber, der Freie), a) m., Cic. u.a.: servi publici, Staatssklaven, Cic.: servi fratres, Apul. met. 10, 13: feci ex servo ut esses libertus mihi, Ter. – übtr., servi cupiditatum, Cic.: legum, Cic.: servus potestatis vestrae, Cic.: servi ventris vos estis, Iul. Val. 3, 16 ed. Paris. – b) f., Plaut., Liv. u.a.: facta e serva libera est, Plaut. – Dav. adi. servus, a, um, sklavisch, übtr., dienstbar, unterworfen, a) im allg.: aqua, von Sklaven getrunken, Ov.: manus, Ov.: civitas, Liv.: capita, Liv.: imitatorum servum pecus, Hor.: omnia non serva (alles Nichtdienstbare) hostilia ducere, Sall. fr. – b) als jurist. t. t., v. Häusern u. liegenden Gründen, mit einer Servitut beschwert, praedia serva, Cic.: aedes, fundus, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > servus

  • 3 servus

    servus servus, i m раб

    Латинско-русский словарь > servus

  • 4 servus

    servus servus, i m слуга

    Латинско-русский словарь > servus

  • 5 servus

    1.
    servus, a, um, adj. [referred by the ancients to servo:

    servi ex eo appellati sunt, quod imperatores servos vendere, ac per hoc servare, nec occidere solent,

    Just. Inst. 1, 3, 3; but prob. from root svar-; Lith. svaras, a weight; cf. Gr. herma; O. H. Germ. swari, burdensome; Germ. schwer, heavy; cf. also serius], slavish, servile, subject.
    I.
    In gen.
    A.
    With homo (= 2. servus;

    mostly ante-class.): non decet superbum esse hominem servom,

    Plaut. As. 2, 4, 64; id. Mil. 2, 6, 80; id. Stich. 1, 2, 1; 5, 4, 10; id. Ep. 1, 1, 58; 3, 1, 7; Ter. Phorm. 2, 1, 62.—
    B.
    With other subjects (not freq. till after the Aug. per.):

    octo milia liberorum servorumque capitum sunt capta,

    Liv. 29, 29:

    corpori, quod servum fortuna erat, vim fecit,

    id. 38, 24:

    Graeciae urbes servae et vectigales (opp. liberae),

    id. 34, 58:

    civitas,

    id. 25, 31:

    Lacedaemon,

    id. 34, 41:

    serva manus,

    Ov. F. 6, 558:

    o imitatores, servum pecus!

    Hor. Ep. 1, 19, 19:

    serva aqua, i. e. servorum,

    Ov. Am. 1, 6, 26; cf. Petr. 71:

    servam operam, linguam liberam herus me jussit habere,

    Plaut. Pers. 2, 4, 9:

    omnia non serva et maxime regna hostilia ducunt (Romani),

    Sall. H. 4, 61, 17 Dietsch:

    reges serva omnia et subjecta imperio suo esse velint,

    Liv. 37, 54; 42, 46: statu libera quicquid peperit, hoc servum heredis est, Dig. 40, 7, 16.—
    II.
    Jurid. t. t., of buildings, lands, etc., liable to certain burdens, subject to a servitude:

    libera (praedia) meliore jure sunt quam serva,

    Cic. Agr. 3, 2, 9:

    fundus,

    Dig. 8, 6, 6:

    aedes,

    ib. 8, 2, 35:

    area,

    ib. 8, 2, 34 al.; cf. servio, II. B., and servitus, II B.—Hence,
    2.
    servus ( - ŏs), i, m., and serva, ae, f., a slave, servant, serf, serving-man; a female slave, maid-servant.
    A.
    Masc. (syn.: famulus, mancipium), Enn. ap. Non. 471, 19 (Com. v. 5 Vahl.); Cato ap. Gell. 10, 3, 17: servi, ancillae, id. ap. Fest. s. v. prohibere, p. 234 Müll.; cf.:

    Ulixes domi etiam contumelias servorum ancillarumque pertulit,

    Cic. Off. 1, 31, 113:

    servus armiger,

    Plaut. Cas. 2, 3, 39:

    dotalis,

    id. As. 1, 1, 72:

    frugi,

    id. Aul. 4, 1, 1:

    graphicus et quantivis pretii,

    id. Ep. 3, 3, 29:

    nequam et malus,

    id. Poen. 5, 2, 70:

    scelestus, infidelis,

    id. Trin. 2, 4, 126:

    peculiosus,

    id. Rud. 1, 2, 24:

    peculiaris,

    id. Capt. prol. 20:

    fallax,

    Ov. Am. 1, 15, 17:

    servus a pedibus,

    Cic. Att. 8, 5, 1:

    a manu,

    Suet. Caes. 74:

    aliquem servum sibi habere ad manum,

    Cic. de Or. 3, 60, 225: publici, public slaves, S. C. ap. Front. Aquaed. 100; Varr. ap. Gell. 13, 13, 4; Cic. Phil. 8, 8, 24; Liv. 9, 29 fin. et saep.; cf. Dig. 1, 5, 5.—Prov.: quot servi, tot hostes, Sinn. Capito ap. Fest. s. v. quot, p. 261 Müll.; cf. Sen. Ep. 47, 3; Macr. S. 1, 11 med. —Esp.: poenae servus, a slave of punishment, i. e. condemned to servile labor, Just. Inst. 1, 12, 3; Dig. 48, 19, 17.—
    2.
    Trop.:

    vidit enim eos, qui se judiciorum dominos dici volebant, harum cupiditatum esse servos,

    Cic. Verr. 2, 1, 22, § 58:

    neque tam servi illi dominorum, quam tu libidinum,

    id. ib. 2, 4, 50, §

    112: omnium libidinum servi,

    Plin. Ep. 8, 22, 1:

    adulescens libertorum suorum libertus servorumque servus,

    Vell. 2, 73, 1:

    servus potestatis,

    Cic. Cael. 32, 79; cf.

    also the doubtful reading: legum omnes servi sumus ut liberi esse possimus,

    id. Clu. 53, 146 (where B. and K. have omnes servimus).—
    B.
    Fem. (mostly anteclass. for ancilla):

    servae sint istae an liberae,

    Plaut. Rud. 4, 4, 62:

    ego serva sum,

    id. Cist. 4, 2, 99; id. Pers. 4, 4, 63; id. Poen. 5, 4, 31:

    serva nata,

    id. Rud. 1, 3, 37:

    servum servaque natum regnum occupasse,

    Liv. 1, 47 fin.:

    serva Briseis,

    Hor. C. 2, 4, 3 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > servus

  • 6 servus

    I a, um
    1) служилый, подневольный ( personae Dig); находящийся в полном подчинении, зависимый, подвластный ( civitas L); рабский, невольничий
    serva capita (= servi) Lрабы
    2) юр. обременённый повинностями ( praedium C)
    II servus, ī m.
    а) раб, невольник Pl, Ter, C etc.
    б) перен. слуга ( cupiditatum C)

    Латинско-русский словарь > servus

  • 7 servus

    1) (subst.) раб (1. 4 § 2 D. 1, 5. L. XII. tab. XII. 3);

    serva, рабыня (1. 2 pr. D. 9, 2).

    2) служитель (1. 1 pr. C. 1, 27). 3) (adi.) рабский, servae personae (1. 6 pr. D. 48, 5). 4) служащий, участок, служащий своими свойствами другому (praedium), servus fundus (1. 22 § 3 D. 10, 2);

    servum praedium (1. 8 § 1 D. 19, 1);

    serva area (1. 34 D. 8, 2);

    servae aedes (1. 35 eod. 1. 6 pr. § 3 D. 8, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > servus

  • 8 servus

    slave; servant

    Latin-English dictionary > servus

  • 9 servus

    slave, serf.

    Latin-English dictionary of medieval > servus

  • 10 servus

    ,i m
    раб, слуга

    Latin-Russian dictionary > servus

  • 11 servus

    , i m
      раб, слуга

    Dictionary Latin-Russian new > servus

  • 12 servus or servos

        servus or servos ī, m    [1 servus], a slave, servant, serf, serving-man: domi contumelias servorum ancillarumque pertulit: fallax, O.: servus a pedibus: publici, slaves of the public.—Fig., a slave, servant, vassal, subject: harum cupiditatum esse servos: potestatis vestrae.

    Latin-English dictionary > servus or servos

  • 13 servus or servos

        servus or servos adj.    [1 SER-], slavish, leges non sinunt, T.: urbes, L.: civitas, L.: pecus, H.: reges serva omnia esse velint, L.— Of slaves, belonging to slaves, for servants: capita, L.: manus, O.: aqua, O.—Fig., of lands, subject to a servitude, under an easement: praedia.

    Latin-English dictionary > servus or servos

  • 14 Servus servōrum Dei

    Раб рабов Божиих.
    Самоуничижительное наименование римских пап.
    Все твои друзья тебе кланяются и очень жалеют о преждевременной твоей кончине - между прочим и прежняя твоя приятельница, которая возвратилась из Рима, влюбленная в папу. Как это на нее похоже и как это должно тебя восхитить! Не приедешь ли для соперничества cum servo servorum dei. (А. С. Пушкин, Роман в письмах.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Servus servōrum Dei

  • 15 cōn-servus

        cōn-servus ī, m     a fellow-slave, T., C., H., Ta.

    Latin-English dictionary > cōn-servus

  • 16 Euschistus servus

    2. RUS
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Euschistus servus

  • 17 Medicus amicus et servus aegrotorum est

    врач – друг и слуга больных

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Medicus amicus et servus aegrotorum est

  • 18 Раб рабов Божьих

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Раб рабов Божьих

  • 19 amanuensis

    (servus), писец, секретарь (Paul. III, 6 § 70).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > amanuensis

  • 20 novicius

    (servus), nov. mancipium, новый, о рабах прот. veteranus, veterator (1. 37. 65 § 2 D. 21, 1. 1. 16 § 3 D. 39, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > novicius

См. также в других словарях:

  • Servus TV — Senderlogo Allgemeine Informationen Empfang: Kabel …   Deutsch Wikipedia

  • Servus — ist ein traditioneller, freundschaftlicher Gruß in großen Teilen Mitteleuropas. Er ist von Saarland, Rheinland Pfalz, Baden Württemberg, Bayern, Süd und Mittelhessen, Franken und in ganz Österreich sowie Südtirol (hier auch „Servas“) bis nach… …   Deutsch Wikipedia

  • Servus — (Czech: Servus , Hungarian: Szervusz , Polish: Serwus , German: Servus , Portuguese: Servo , Romanian: Servus , Ukrainian: Сервус ) is a salutation used in many parts of Central and Eastern Europe. These words originates from the Latin word for… …   Wikipedia

  • servus — SÉRVUS interj. (reg.) Formulă familiară de salut. – Din germ. Servus. Trimis de claudia, 24.07.2004. Sursa: DEX 98  SÉRVUS interj. v. salutare. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  sérvus interj …   Dicționar Român

  • Servus — Ptkl (ein Gruß) erw. oobd. (19. Jh.) Entlehnung. Übernommen aus l. servus Diener, Sklave , das weiter zu l. servāre beobachten, beachten gehört. Grundbedeutung ist ich bin Dein/Ihr Diener . servieren, konservieren. ✎ Röhrich 3 (1992), 1468.… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • servus — лат. (сэрвус) букв. раб; приветственное восклицание, принятое в некоторых странах, в частности, в Венгрии в значении: рад служить, к твоим услугам. Толковый словарь иностранных слов Л. П. Крысина. М: Русский язык, 1998 …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Servus — (lat.), 1) dienstpflichtig, unfrei; daher Servum arbitrĭum, unfreier Wille, s.u. Freier Wille 2); 2) von Häusern, Grundstücken etc. mit einer Servitut (s.d.) beschwert. Als Hauptwort, Sklav, Knecht; S. Dei, im Mittelalter jeder Mönch u. jeder… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Servus — (lat.), Sklave, Knecht, Diener; in Österreich und Süddeutschland auch übliche Begrüßungsform (für »Ihr Diener«). S. servorum Dei, Knecht der Knechte Gottes, Titel der römischen Päpste, den sich zuerst Gregor d. Gr. beilegte, um den Stolz des… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Servus — (lat.), Diener, Knecht. S. servōrum Dei, Knecht der Knechte Gottes, Titel des Papstes …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Servus — Servus, lat., Sklave, Knecht, Diener; s. servorum Dei d.i. Knecht der Knechte Gottes, nennen sich die Päpste regelmäßig seit Gregor dem Großen …   Herders Conversations-Lexikon

  • servus — sèrvus m DEFINICIJA arh. pozdrav pri susretu (na dolasku i odlasku), ob. između međusobno bliskih osoba sličnog ili istog društvenog statusa ONOMASTIKA pr. (nadimačko): Sȅrbus (Pula) ETIMOLOGIJA lat.: sluga …   Hrvatski jezični portal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»